Ζωή Βαλιώτη: "Πιστεύω πως ο καθένας μας έχει μία πολυδιάστατη προσωπικότητα."

Μίλησέ μας για το πότε και πώς άρχισες την επαφή σου με την υποκριτική.

Η πρώτη επαφή με την υποκριτική τέχνη πηγαίνει πίσω στα μαθητικά χρόνια, και συγκεκριμένα στη Β' Λυκείου. Το μικρόβιο μου το έβαλε μία φευγάτη φιλόλογος, η οποία με πολύ μεράκι θέλησε να μας διδάξει την Αντιγόνη, που ήταν τότε στην ύλη των αρχαίων, μέσα από θεατρικό παιχνίδι. Θυμάμαι αμέτρητες ώρες μετά το σχόλασμα καθόμασταν τα παιδιά της σχολικής θεατρικής ομάδας με την καθηγήτρια και μιλούσαμε για το έργο και τις ιδέες του, μοιράζαμε ρόλους, μαθαίναμε λόγια, κάναμε ασκήσεις εμπιστοσύνης και πολλά ακόμα παιχνίδια. Όλη αυτή η διεργασία οδήγησε τελικά σε ολοκληρωμένη παράσταση, η οποία φιλοξενήθηκε από το πολιτιστικό κέντρο της περιοχής και -ποιος το περίμενε!- από το Θέατρο Γης.

Έκτοτε, διατήρησα μια συνεχή επαφή με το θέατρο και την υποκριτική, τόσο παρακολουθώντας παραστάσεις όσο και συμμετέχοντας σε θεατρικές ομάδες, εργαστήρια και σεμινάρια.

Πού σε βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Αυτό το διάστημα θα με βρείτε παρέα με τον Βαγγέλη Μάγειρο στο Μικροθέατρο "Λα Λατίνα", όπου στις 3 Ιουνίου έγινε η πρεμιέρα του έργου "Μια καλή δικηγόρος" του θεατρικού συγγραφέα MarcEgea. Εκεί, υποδυόμενη τη δικηγόρο, καλούμαι να πείσω έναν κατάδικο μέσα σε 15 λεπτά να μου αναθέσει την υπεράσπισή του. Έργο που, παρά τη μικρή του έκταση, θίγει ευαίσθητα και λεπτά θέματα και προβληματίζει σχετικά με το δίκαιο και την ηθική.

Παράλληλα, τρέχουν πυρετωδώς πρόβες για το ανέβασμα ενός πρωτότυπου και πολλά υποσχόμενου παιδικού θεατρικού έργου. Το έργο είναι ιδέα και συγγραφή της θεατροπαιδαγωγού, και φίλης μου, Φούλης Σγούρου και η υλοποίησή του αποτέλεσμα της δημιουργικής συνεργασίας μας. Στα "Προσεχώς" για την ώρα.

Εκτός από το θέατρο έχεις πτυχίο νηπιαγωγού. Πώς μπορούν να «παντρευτούν» αυτές οι δύο ιδιότητες;

Εύκολα. Αρχικά, έχει αναπτυχθεί το θέατρο για παιδιά, το οποίο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της παιδικής ψυχής. Διατηρώντας την καλλιτεχνική του υπόσταση αποτελεί ένα ισχυρό μέσο ευαισθητοποίησης και ψυχαγωγίας. Την ίδια στιγμή, το θέατρο εμφανίζεται όλο και πιο ενεργό στο χώρο της εκπαίδευσης είτε ως μάθημα θεατρικής αγωγής, είτε ως μέθοδος διδασκαλίας άλλων μαθημάτων. Το νηπιαγωγείο αποτελεί την πρώτη εκπαιδευτική βαθμίδα που σχετίζεται τόσο άμεσα με το θέατρο, καθώς η νηπιαγωγός έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να δρα με οδηγούς το θεατρικό παιχνίδι, τη δραματοποίηση, τα παιχνίδια ρόλων, εντάσσει πιο εύκολα στις εκπαιδευτικές μεθόδους της το κουκλοθέατρο, την εμψύχωση αντικειμένων κ.ά. Έχουν, επιπλέον, αναπτυχθεί ποικίλα εκπαιδευτικά προγράμματα, που ταξιδεύουν σε σχολεία και ξετυλίγουν τις θεματικές τους μέσω θεατρικού παιχνιδιού. Αυτό το "πάντρεμα", επομένως, των ιδιοτήτων ηθοποιού και παιδαγωγού είναι εφικτό με ποικίλους τρόπους και, μάλιστα, πολύ δημιουργικούς.

Ποιος από τους ρόλους που έχεις ενσαρκώσει σε θέατρο πιστεύεις πως είναι πιο κοντά στον πραγματικό σου χαρακτήρα;

Πιστεύω πως ο καθένας μας έχει μία πολυδιάστατη προσωπικότητα. Η μελέτη ενός θεατρικού ήρωα αποκαλύπτει ή ενισχύει κάποια κομμάτια του χαρακτήρα μας, τα οποία ήταν ίσως κρυμμένα ή βρίσκονταν σε αδράνεια. Αυτό, άλλωστε, είναι ένα μέρος της μαγείας της υποκριτικής τέχνης· ερευνώντας ένα ρόλο ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Συνεπώς, όλοι οι ήρωες που έχω υποδυθεί έχουν στοιχεία του εαυτού μου, χωρίς να με πλησιάζει κάποιος λιγότερο, κάποιος περισσότερο. Η διάκριση αυτή είναι πολύ δύσκολο να γίνει.

Υπήρξε κάποιος ρόλος που σε επηρέασε τόσο ώστε να αλλάξεις κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς σου;

Όλους, θεωρώ, μας διακρίνει μια αυθεντικότητα. Σε μένα αυτό το γνήσιο στοιχείο έχει διατηρηθεί αναλλοίωτο ανεξάρτητα από τον εκάστοτε ρόλο που υποδύθηκα. Ωστόσο, κάθε ηρωίδα μου έδειξε, μέσα από τις ιδέες και τη δράση της, τη δική της οπτική των πραγμάτων, κάτι που λειτούργησε πολύ θετικά τόσο στο θέατρο όσο και στην καθημερινή ζωή. Άρχισα να παρατηρώ περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μου, να κατανοώ καλύτερα τα συναισθήματα και τη λογική τους, να μπαίνω στη θέση τους. Όλοι οι ρόλοι, συνεπώς, ο καθένας υπό το δικό του πρίσμα, με βοήθησαν να γίνω πιο δεκτική και ανοιχτόμυαλη.

Ποιον ρόλο ονειρεύεσαι κάποια μέρα να ερμηνεύσεις στο θέατρο;

Ποιος είναι ο ρόλος των ονείρων μου. Δύσκολη ερώτηση. Σε όλα τα θεατρικά έργα που έχω διαβάσει υπήρχε πάντα ένας -τουλάχιστον- ήρωας που με γοήτευε είτε αυτός ήταν ήρωας του Σαίξπηρ, είτε του Ίμπσεν, είτε του Σοφοκλή, κτλ. Είναι μεγάλη αυτή η λίστα και εν εξελίξει. Ονειρεύομαι, λοιπόν, να μου δοθεί η ευκαιρία να ενσαρκώσω έστω μερικούς από αυτούς.

Ποια η προετοιμασία σου πριν από κάποια παράσταση, πως ξεπερνάς το άγχος, ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν βγεις στη σκηνή;

Ζέσταμα φωνής και σώματος και ασκήσεις ρυθμού και επικοινωνίας με τους συναδέλφους-συμπαίκτες. Αυτή την προετοιμασία εφαρμόζω και, θεωρώ, είναι αρκετή για ένα καλό αποτέλεσμα επί σκηνής.

Για την αντιμετώπιση του άγχους, ωστόσο, δυσκολεύομαι να βρω κάποια αποτελεσματική συνταγή. Η αβεβαιότητα, νομίζω, είναι η πηγή του κακού, οπότε όσο πιο σίγουροι είμαστε γι'αυτό που κάνουμε τόσο λιγότερο άγχος έχουμε. Όλοι αγχωνόμαστε λίγο πριν βγούμε να παίξουμε. Με το που γίνει, όμως, το πρώτο βήμα ως δια μαγείας εξαφανίζονται όλα τα άγχη και οι ανασφάλειές μας και συγκεντρωνόμαστε στο παρόν.

Πριν βγω, λοιπόν, εκεί έξω, υπενθυμίζω στον εαυτό μου ποια -ηρωίδα- είμαι, τι θέλω να πετύχω, παίρνω μια βαθιά, χορταστική ανάσα και ξεκινώ.

Ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες μας;

"Σημασία δεν έχει πόσο αργά πηγαίνεις, σημασία έχει να μη σταματάς", μας διδάσκει ο Κομφούκιος και αυτό επιλέγω να μεταφέρω κι εγώ.

Να ονειρεύεστε.

Να κυνηγάτε με αγάπη και επιμονή τα όνειρά σας.

Να ζείτε με πάθος το παρόν.