«Το μπλουζ της Κυριακής» & «Ωτακουστής», της Νατάσσας Καραμανλή

Το βιβλίο κυκλοφορεί με δύο τίτλους «Το μπλουζ της Κυριακής» & «Ωτακουστής» και δύο εξώφυλλα, υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος.

«Το μπλουζ της Κυριακής»
(Α' βραβείο θεατρικού μονόλογου, στον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ομίλου για την UNESCO Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.)

Ο πόνος είναι ίσως το πιο ανθρώπινο, άλλα και το πιο επώδυνο συναίσθημα. Και σαν τέτοιο αντιμετωπίζεται από την ηρωίδα. Η αργία της Κυριακής αφυπνίζει μέσα της όλες τις επώδυνες καταστάσεις της ζωής της. Υποφέρει από αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα (ΑΣ) και ο χρόνιος πόνος της ασθένειας της προκαλεί, πέρα από το αίσθημα μιας μόνιμης δυσφορίας, έναν μόνιμο εκνευρισμό που μεταλλάσσεται σε επιθετικότητα. Η δυσκαμψία στο σώμα κι ο περιορισμός των κινήσεων της, αμβλύνουν το αίσθημα της ανασφάλειας και της απόρριψης. Μιαν ανυπόφορη κι αναίτια πίκρα. Είναι ωστόσο αναίτια; Τί ανασύρεται ανάμεσα στις αναμνήσεις της; Τί την στοιχειώνει; Ποτέ καλή και πότε σκληρή, η ηρωίδα που σιχαίνεται τα ημίμετρα, μονολογεί για τις σκιές της χορεύοντας μπλουζ. Το ανίερο μπλουζ μιας μοναχικής Κυριακής, συνταιριασμένο με τους δαίμονες της.

Μέσα από έναν λυρικό μονόλογο βλέπουμε πτυχές και στιγμές του εαυτού μας που φοβόμαστε ή έχουμε ξεχάσει. Η συγγραφέας στοχεύει απευθείας στην ψυχή και από τις πρώτες σελίδες βρίσκει στόχο. Το σίγουρο είναι ότι φτάνοντας στην τελευταία λέξη θα νιώσουμε μια γαλήνη απελευθέρωσης!

«Ωτακουστής»

Μια θεατρική νουβέλα στην οποία κυριαρχούν οι ήχοι κι οι σκιές. Μια ηρωίδα σχεδόν διάφανη, εξορισμένη από την αγάπη και τους ανθρώπους, περιπλανιέται αδιάκοπα ανάμεσα σε σημειώσεις και μνήμες. Μέσα από την λεπτομερή καταγραφή των συμβάντων της ζωής της, προσπαθεί να προσεγγίσει την δική της έξοδο στο φως. Οι μέρες της όμως, όπως κι οι νύχτες της, είναι βυθισμένες στο σκοτάδι. Στους απόκοσμους ήχους και στον αδιάκοπο χορό των σκιών. Οι μνήμες ανακατεύονται με τις απώλειες, με την άρνηση και τα οράματα, ώσπου να πραγματωθεί η λύση του γρίφου που την ορίζει.

Πόσες φορές κρυβόμαστε και φυλακιζόμαστε από όλους και όλα; Ένα λογοτεχνικό έργο που με έξυπνο τρόπο, δυναμική ροή, λυρικό και σκληρό λόγο «τραβάει» την κουρτίνα της προστασίας μας και φέρνει το φως της αλήθειας στις ζωές μας. Η συγγραφέας μας θυμίζει να είμαστε άνθρωποι με συναισθήματα και όχι εσωστρεφής παρουσίες.