Μαρία Δερεμπέ: "Οι δυσκολίες είναι πολλές , οπότε ξεκαθαρίζει σχετικά σύντομα η ποιότητα της επιθυμίας του καθενός."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Ηθοποιός για μένα σημαίνει να λαχταράς να μοιραστείς- με όσο πιο δημιουργικό και καλαίσθητο τρόπο γίνεται- μια ιστορία που σε αφορά προσωπικά, φορώντας ως πρόσχημα το όνομα και το ρούχο ενός ρόλου. Το νευρικό σου σύστημα, το σώμα, η φωνή σου, οι εμπειρίες και ο συναισθηματικός σου κόσμος, γίνονται τα μέσα και το φίλτρο μέσα από τα οποία επικοινωνείς πανανθρώπινες αξίες και αγωνίες ώστε να έρθει το φως ή έστω η ανακούφιση ότι συμπλέουμε όλοι μαζί στο καράβι της ζωής.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Αυτή τη στιγμή κάνω πρόβες πάνω σε ένα διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, την «Παιδική Πασχαλιά» με τη θεατρική ομάδα Χιλιοδέντρι σε σκηνοθεσία Σοφίας Τσινάρη. Εμπιστεύομαι πολύ τη Σοφία και νιώθω τυχερή που τη συνάντησα γιατί με τη βοήθεια και τις γνώσεις της, προσεγγίζουμε με πολύ έντιμο κι ουσιαστικό τρόπο το έργο ενός σπουδαίου συγγραφέα.  

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Νομίζω πως το πεδίο της υποκριτικής είναι πολύ ελκυστικό γιατί εκτός από πολύ δημιουργικό, ανέκαθεν είχε και μια θεραπευτική χροιά. Ανακαλύπτεις και αγκαλιάζεις πτυχές του εαυτού σου και των άλλων που είναι γεμάτες αγκάθια. Σίγουρα μπορεί να λειτουργήσει και παραπλανητικά λόγω της προβολής, αλλά πιστεύω πως με τον καιρό, φαίνεται ποιος το θέλει πραγματικά κι αφοσιώνεται επί της ουσίας και ποιος όχι. Οι δυσκολίες είναι πολλές , οπότε ξεκαθαρίζει σχετικά σύντομα η ποιότητα της επιθυμίας του καθενός.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Χμ.. Εξαρτάται. Αν αισθανθείς πως η ανταλλαγή κι ο διάλογος με τους άλλους ηθοποιούς επί σκηνής καθώς και με τους θεατές λειτούργησε, μένεις με μια γλυκιά αίσθηση και πολύ συχνά, απομονώνεις στιγμές που συνέβη αυτό το ''κάτι'' που δεν μπορείς να προσδιορίσεις ακριβώς και τις σκέφτεσαι ξανά και ξανά. Μερικές φορές όμως , γνωρίζεις καλά ότι δεν απογειώθηκε η παράσταση κι αυτό, ο καθένας το κουβαλάει, το αποκωδικοποιεί και το αντιμετωπίζει ή όχι, με το δικό του τρόπο. Όλα όμως, αποτελούν κομμάτι της θεατρικής διαδικασίας που είναι έτσι κι αλλιώς απίστευτα σύνθετη και με τον καιρό, μαθαίνεις να τα αποδέχεσαι και να εξελίσσεσαι μαζί τους. Όλα είναι πολύτιμα.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Έχει τύχει να μου συμβεί το περίφημο ''σεντόνι'' όπου ο ηθοποιός ξεχνάει τα λόγια του. Έχω παίξει στην Επίδαυρο σε μια πολύ σημαντική παράσταση αλλά μια μερίδα θεατών είχε διαφορετική άποψη και αποχωρούσε φωνάζοντας. Έχει τύχει να πάθω διάστρεμμα στην κουίντα δευτερόλεπτα πριν βγω στη σκηνή, αλλά και να μπερδευτεί το μπουκάλι με το νερό που υπήρχε ως σκηνικό αντικείμενο και να αναγκαστώ να πιω με την άλλη ηθοποιό .. τσίπουρο!

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως ο κόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσω πολιτισμού και διασκέδασης;

Δε μπορώ να το πω με βεβαιότητα αυτό. Πιστεύω όμως ότι ανέκαθεν το θέατρο αποτελούσε ένα ισχυρό όπλο πολιτισμού, καθρέφτιζε τις ανάγκες της εκάστοτε εποχής και ακόμη και σε αντίστοιχες ή πιο δύσκολες παρελθοντικές καταστάσεις, η Αλήθεια και η δύναμη μιας καλής παράστασης, συνήθως έβρισκε τον τρόπο να φτάσει στον κόσμο και τελικά, να πετύχει. Προσωπικά, αισθάνομαι ότι το κοινό διψάει για κάτι που θα αγγίξει την καρδούλα του αλλά και θα το βοηθήσει να σκεφτεί και να ανοίξει τις κεραίες του, συνεπώς αξίζει να συνεχιστεί η προσπάθεια ως προς αυτή την κατεύθυνση και μάλιστα, ακόμη πιο οργανωμένα και στοχευμένα απ' ό,τι γίνεται τώρα.

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας;

Συνεχίζω τις πρόβες μου για την «Παιδική Πασχαλιά» όπως ήδη σας ανέφερα. Παράλληλα, βρίσκομαι στο πρώτο έτος ενός μεταπτυχιακού προγράμματος με κατεύθυνση στην Ειδική Αγωγή, στο ΕΚΠΑ. Έχω ξεκινήσει επίσης δειλά- δειλά, αλλά με πολλή διάθεση και αγάπη, αφηγήσεις παραμυθιών με έναν εκδοτικό οίκο που συνεργάζομαι τελευταία και μέσα από αυτό, ομολογώ πως εξερευνώ ένα κομμάτι μου που δεν γνώριζα ως τώρα και με ενδιαφέρει πολύ. Επιπλέον, στις σκέψεις μου είναι να κάνω και κάτι μουσικοθεατρικό μέσα στη χρονιά για να τολμήσω να αξιοποιήσω με ένα διαφορετικό τρόπο αυτή τη φορά, τις σπουδές μου και την αγάπη μου στο τραγούδι. Πάνω απ' όλα όμως, θα ήθελα να είμαι υγιής, να εμπιστεύομαι πιο συχνά την εσωτερική μου φωνή και να έχω δίπλα μου καλούς κι εμπνευσμένους ανθρώπους.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Στους αναγνώστες σας θα ευχηθώ να μην χάνουν την πίστη τους και να πηγαίνουν συχνά θέατρο!